Με ένα συχνό ζήτημα που αφορά τις εμπορικές μισθώσεις ασχολήθηκε, σχετικά πρόσφατα, ο Άρειος Πάγος ο οποίος σε απόφασή του (ΑΠ 971/2022), ερμήνευσε διατάξεις που αφορούσαν το νομοθετικό πλαίσιο γύρω από τις επαγγελματικές μισθώσεις. Ειδικότερα ασχολήθηκε με το δικαίωμα του μισθωτή να προβεί σε καταγγελία μεταμέλειας της μισθώσεως, όπως αυτή προβλέπονταν στο άρθρο 43 του Πρ. Διατάγματος 34/1995 το οποίοο αφορούσε επαγγελματικές μισθώσεις που συνάφθηκαν προ της έναρξης ισχύος του νεότερου νομοθετικού πλαισίου που ισχύσει σύμερα, και συγκεκριμένα μετά την έναρξη εφαρμογής του Ν. 4242/2014.
Σύμφωνα με το σκεπτικό του ανωτάτου δικαστηρίου, με την διάταξη του άρθρου 43 του π.δ. 34/1995 δίνεται στον μισθωτή το δικαίωμα καταγγελίας μεταμέλειας, για το κύρος της οποίας αρκεί η έγγραφη δήλωση του μισθωτή ότι καταγγέλει τη μίσθωση χωρίς να απαιτείται η συνδρομή κάποιου λόγου που να δικαιολογεί τη μεταμέλειά του.
Με τις διατάξεις του Ν.4242/2014, ο οποίος, όπως προαναφέρτεται, ισχύει για τις εμπορικές μισθώσεις που συνάπτονται μετά την έναρξη ισχύος του, προκύπτει ότι ΔΕΝ παρέχεται πλέον στον μισθωτή η δυνατότητα καταγγελίας της μίσθωσης οποτεδήποτε, και μάλιστα εντελώς αζημίως για αυτόν, κατά παράβαση των συμφωνηθέντων, αλλά και της νόμιμης τριετούς διάρκειας της μίσθωσης, η οποία δεσμεύει τους συμβαλλόμενους, ενώ δεν είναι δυνατή επίσης και η παραίτηση των εκμισθωτών από την δέσμευση της τριετούς διάρκειας σύμφωνα με το άρθρο 45 του π.δ. 34/1995, το οποίο εφαρμόζεται και στις μισθώσεις που συνάπτονται μετά την ισχύ του ν.4242/2014.Συνεπώς η προβλεπόμενη στο νόμο τρίμηνη προθεσμία εφαρμόζεται στην περίπτωση που, μετά την λήξη της τριετίας και την παραμονή του μισθωτή στο μίσθιο, η μίσθωση καθίσταται αορίστου χρόνου κατ’ άρθρο 611 Α.Κ.
